Goudbekbyldferhaal

Ut de keuken fan de skriuwersarke wei sjoch ik in fûgeltsje sitten op it fytsehokje.

Hy sjongt moai, hieltyd op itselde plak.

Sit er no te brieden, of rêst er efkes?

Boppe Rink syn slyptaffeltsje, lofts, dêr sit er, yn it hoekje.

 

 

 

 

Nei in dei of tsien wurd ik wol hiel benijd. Mem is hieltyd faker fuort. Sil ik? Efkes in stoel derûnder sette...

En ja hear, de kopkes witte heech en de snaffeltsjes yn it wiidst iepen.

Efkes fluch in pear foto's meitsje en dan fluks wer fuort, foardat mem werom komt!