Kraab en tyk
Wol ik dosinten stypje, op de Alp d'Huez?
Wêr kin ik dy namme ek alwer fan? In alp
is in berch, mar ik sit hjir oan de petgatten,
in test
foar wiken sûnder komfort en regelmjittich in
gjalp
fan ôfgriis: it libben guod komt yn kloften op
my ta
en wa’t ek delkomt, it makket neat út, se
moatte my ha.
Yn Drachten drintelje trije famkes op ’e merke
sy sjitte minsken oan; wolle jo, en ja,
wikselje kin wol
yn it sintrum ynienen belutsenheid bemerke
mei slimsike minsken, bytiid in lichem fol
de kraab slacht ta, soms neat mear oan te
dwaan
it kariljon stipet de fraach om royaal jild te
jaan.
In tyk byt ta, it bistje klammet de kaken yn
it blanke fel
fêst oan in lekker sappich stikje fleis fan ’t kút
fêst oan in lekker sappich stikje fleis fan ’t kút
hy graaft him yn, de wyn en bôle komme by him
del
hy lit my net wer los, as wie it syn lêste leafdestút.
In minibiter nei ieren en sinnen op jacht:
dat er de tentakels mar net yn myn ynderlik
slacht!
De Feanhoop, juny 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten