De leafde dy’t ik fiel foar dy
ferfljocht mei it skaad op it lewant
ik wit datsto oan my tinkst
my elts oere wol koezje wolst
yn it opkommend nachtkwadrant
en dat de moanne neat ferlichtet
do bist noch net fan my
hjir stiet allinnich in gedicht
fan skouwe wurden en gedachten
hja wjukslagge as sweltsjes
troch de neare nacht leave,
swier fan it ferwachte.
De liefde die ik voor je voel
vervliegt met de schaduw op de muur
in het terugkerend nachtgewicht
ik weet dat je aan me denkt
dat je me ieder uur koesteren wilt
en dat de maan niets verlicht
je bent nog niet van mij
hier staat alleen een gedicht
van schuwe woorden en gedachten
ze wiekslagen als zwaluwen
door de late avond liefste,
zwaar van het verwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten