28-04-2021

Kamp Moarre


 

‘Hastû noch berneklean,’ frege se.

‘Nee, gelokkich net. Us bern binne al grut.’

Wat sucht ik dat faak. Suchten fan ferlichting,

suchten fan spyt, lang lyn wienen se lyts.

 

At harren hert kloppe tsjin myn wang

oan myn liif, rûn alle soarch

út my wei, gjin gewicht, gjin libben.

Hjir yn Moarre is allinne mar stiltme

 

en kâlde lucht, oan see stiicht ien sucht 

stadich út de klean, om ús allen

gûle sielen oan in houten bonkerak

soargen wapperje yn de wyn.

Geen opmerkingen: