tarieding

Noch alve dagen, dan sil ús jeugd nei Egypte ta foar har World Servants projekt. De jongste hat noch nea flein, mar hy is mei in ploech bekenden, dat it sil wol wat tafolle mei de fleandersangst. Boppedat, Jan wol, - at er him ienris byinoar sparre en yninoar set hat - mei de skûter sprinte. En dat giet ek aardich hurd, dus dat sil it him wol net dwaan. Mar ja, witst nea mei Jan, dy set dy altyd foar ferrassings. Ik hoopje al dat se spuipûdsjes yn syn buert delhingje.

Mar no it folgjende: om't der safolle meigean, moatte se merkjes yn de klean ha mei harren namme derop. Alle guod fan tritich man wurdt deis wosken dêr yn Egypte, en dan moat dúdlik wêze fan wa't wat is. No ha'k al sa tûk west om in roltsje stoffen lint te keapjen dêr'tst de namme op skriuwe kinst, en dan kinst dat stikje derôf knippe en dan moat it mei in hyt strykizer op 'e klean strutsen wurde. Dat ik hie wat nij ûnderguod foar de bern helle, en sokken en sokswat, en wie al drok oan it striken (lamme earm derfan, want it moast mei lofts omdat der yn it rjochterskouder in slymbeurstûnstekking sit), doet Jan by de noas lâns opmurk dat er allinne âld spul meinimme woe, dat siet lekkerder en dat koed er dan ôfbrûke en fuortsmite.
Ja, dêr sit je dan mei je goed gedrach.
No moat ik nochris. En it minste is: guont merkjes moatte deryn nááid wurde. No, ik en nuddels, dat is twa. Ik ha noch nea in naaimasine hân, sa'n hekel ha'k oan dat pokkewurk.

MAAIKE | JAN | MAAIKE | JAN | MAAIKE | MEM | WURDT | SPIKER | GEK