trije dagen haw ik stien
griis de loft, swart it wetter
myn fuotten woartels, yn grûn sa âld
trije dagen haw ik heard
lang it wurd, tsjuster de tinge
myn earmen wjukken, de wyn ta wiis
trije dagen hold ik hoek
fûl de kjeld, wyt en yvich
it hert sa hurd, it moed sa stil
doe kaam de koarte nacht
en ik stapte út de oeren
de eagen heger, nei de stjerren
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten