11-03-2014

Reizgje







As ik hjir bin, en do oan de oare kant
dan sit it rút tusken ús yn,
en de strjitte mei it bushokje.
Ik sjoch op dy del en do

sjochst nei de bus út, mar soms
hiel efkes, folgest mei dyn eagen
in do of hege seefûgel bûten it ramt
fan myn rút. Dan glânzet dyn antlit

sa moai dat it liket oft de sinne
fan ûnderen skynt nei boppen,
nei dit rút, dêr’t ik efter sit te

sjen nei de jonge fan de bus.
Letter hear ik wa’tst wiest
en datst nei Seelân giest.