Ienris wie ik bern, faam, frou
en doe mem. De mem
mei tee, moalkoekjes en molke.
De matteklopper foar de tucht
de tuten foar de sucht.
Ienris wie ik mem, de mem
fan lila jasseberntsjes, it oppompen
fan plastik trekkerbantsjes,
bedobber fan deade kattelykjes
en wachter yn de nacht.
No hein ik fûgels op, plok
deade miggen fan de muorre.
Ik sied iten foar de friezer,
sis tsjin de baas hoe bliid ik bin:
de hannel is fuort. En ik bin los.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten