29-04-2012

Jawis, wij binn’n der wies met



De hiele wike spaant in tiim kameraminsken fan Omrop Fryslân yn Boerum om, yn it ramt fan it programma fan Geart fan Tunen; Doch it foar dyn Doarp. No bin ik fan dat lêste net hielendal oertsjûge, want wis dogge wy it net allinne foar ús doarp. It is in produksje fan Fan Tunen en dy sil it programma grif wol ferkeapje of ferkocht ha oan Omrop Fryslân. Ast it út inoar raffelest dogge wy, de akteurs, de doarpsgenoaten, it foar Van Tunen, Omrop Fryslân en foar ús sels. Ek yn dy folchoarder, tink ik.
No lit ik Fan Tunen en de omrop mar efkes bûten skôging, want dat de skoarstien rikje moat en dat der wat trukaazje by te pas komt snapt eltsenien wol.
Nee, ik sjoch nei ús doarp, Boerum. Der sil aanst út de filmkes wol blike dat Boerum útsoarte trijtalich is. It Boerumsk, Frysk en Hollânsk wurdt der troch inoar hinne praat en dat sil aanst ek wol yn de filmkes te hearren wêze. Dat rappe hin en wer gean tusken dy talen soe oerkomme kinne oft wit Boerum net te kiezen tusken dy talen, mar dochs is it hiel gewoan. It Fryske Boerum, dat it lêste doarp oan de rivier De Lauwers tusken Fryslân en Grinslân is, hat al hiel lang ûnder ynfloed fan it Saksyske dialekt stien. Eins is it in wûnder dat der noch Frysk sprutsen wurdt yn Boerum, want it Hollânsk en de dialekten dy’ t beynfloede wurde troch it Hollânsk lûke rap op. Op himsels hat Boerum gjin inkel probleem mei de meartalichheid. Eltsenien ferstiet inoar wol en yn de doarpskrante (Burum in Beweging) sjochst dy trije talen ek weromkommen. In hiele rykdom dus, samar yn sa’n lyts doarpke. Mar de promo fan Boerum sil yn wike 21, de tredde wike fan maaie, aanst te hearren wêze yn it Boerumsk!

25-04-2012

K – sizze se



Men sit yn ‘e wachtkeamer –
ôfskie te nimmen fan it libben.
Wilens stjert de dreamer.

De tiid is liend. Mar dan wurdt de flagge
útstutsen foar Lazarus, de kommende en
geande man. De operaasje is dochs slagge,

mar fan libben falt gjin stúdzje te meitsjen.
Ik bin it paad kwyt, rin troch bosk
en lân om net op ‘e doele te reitsjen.

Sa wurd ik moarns wekker en wol snibje
wylst ik bliid wêze moat, en tankber, want o,
de hûn moat útlitten en ik móat libje.

Bliid mei jins bern, mar net mear witte wa’t
iksels bin; in geast? Libben? Frou? Mem?
By wa hat ik it measte baat?

In apel mei in kniesd plak
freget: sil ik rotsje, of sil ik de bluossum
bloeien sjen? Krij ik yn dit libben myn gerak?

Nee, nea lit ik my it ljocht ôfnimme;
de dea syn tiid is allang foarby.
Dat leauwe sil yn de jierren klimme.