31-12-2011

Krystnachttsjinst mei beppe




Lang net dien: meisong yn in koar. Mar mei it wabberjende masterbelied fan de stúdzje Fryske Taal en Kultuer omtrint de ynrjochting fan dyselde stúdzje oan de RuG yn de rêch hie ik der sinne oan en ferset de sinnen efkes. By ús, yn ús lytse, mar och sa warbere doarpke, is it wenst om sa omtrint oktober hinne in ‘gelegenheidskoarke’ op te rjochtsjen, dat wat lieten ynstudearret foar de Kryst. It is dan mar ôfwachtsjen yn hokker fan de tsjerketsjinsten it koarke oantrede mei, want der binne hiel wat tsjinsten om de Kryst hinne. Mar ien tsjinst is altiten favoryt; dy yn de âlde herfoarme tsjerke op ‘e hichte middenyn it doarp. Dy tsjerke hat noch koperen lampen (ssst, net fierder fertelle, soks is rôversguod) mei echte kearsen deryn, dy’t yn de krystnachttjinst baarne. At it hurd waait bûten, kin men der mar better net ûnder sitte. Yn dy tsjinst dus, mochten wy ús lieten dus heare litte. No siet dat allegear wol snor, dêr sil ik it fierder net oer hawwe. Wy songen it Dútske Kredo en Gloria as klysters.
Mar dêr’t ik al wat huverich foar wie wie de dûmny. Ik hie yn it tsjerkebledsje al lêzen dat er fan Urk kaam.

Der siet in soad jeugd yn de tsjerke, mar de âlderein wie fansels ek goed fertsjinwurdige. Sels ús mem wie der. Dy rint tsjin de tachtich, mar wol net mear nei tsjerke, want ‘ik haw fan myn libben al genôch út it Boek heard’ seit se. Dat meast bliuwt it âld minske gewoan thús. Dêr hat se gjin tsjerketillefoan, want se heart ‘leaver nei de fûgeltsjes, dy hawwe presys itselde praat as de dûmny, mar dan yn in oare taal’. Diskear kaam se om nei my te harkjen. Net nei it koar, nee, nei mý. Sokke memmen binne goud.

Doe’t ik sa út it koar wei nei har seach ûnder de preek fan de Urker dûmny, foel it my op dat se de holle wat skeef nei de pakesizzer njonken har hâlde, krekt as wie se mei him yn petear. Mar har lippen ferweegden net. Lústere sy nei Kees? Mar Kees sei ek neat, dy seach de oare kant út. Frjemd.

Letter, nei de tsjinst, thús oan de reade wyn, sei se dat se it skande fûn dat de gemeente sa’n drege Urker dûmny oanhelle hie, krekt no’t der safolle jeugd yn tsjerke siet. ‘In miste kâns’, fûn se. Ik wie it glûpend mei har iens, mar lei út dat ús gemeente gjin fêste dûmny hat, en dus mar genoegen nimme moat mei wat er krije kin op sa’n jûne.
‘No ja, sei ús mem, ‘safolle ha’k der ek net fan meikrigen. Nei de earste fiif minuten hie ik it wol besjoen. Ik seach dat Kees eardopkes yn de earen hie. Ik tocht: “dy jonge kin it net mear oanhearre.” Ik eins ek net. Doe haw mar efkes in eardopke fan him liend. Hy lofts in eardopke yn, en ik ien oan myn rjochterear. Der kaam allegear muzyk út. Dat fûn ik noch wol sa moai, dat dy ha’k der de rest fan de preek mar moai ynhâlden.’


17-11-2011

Wêr't it oer giet...?




Hallo Ruurdtsje,

graag ontvang wat info over jou en je werk, over wat je op de poëzieavond 15 dec. gaat doen.
Heel kort. Is voor persbericht. Als het kan deze week nog, dank alvast. Groeten Melvin.




Hallo Melvin,

Dy jûn sil Ruurdtsje 6 koarte fersen foarlêze út har searje 'Yn de dwaaltún', dy't giet oer in frou dy't troch in grutte byldentún dwaalt en ferdwaalt.


Noadige tiid: ± 7 minuten. Langer as ik sykhelje.



Freonlike groetnisse,

Ruurdtsje


28-10-2011

Grins





Hie it hjoed west en net juster, dan soe ik sein hawwe
dat it net hindere, dat ik net mear komme koe, wêze mocht.

De stêd is leech, de stêd is fol winkels en winkeljende minsken.
De dingen wurde koft en fergetten, koft en fuortdien, fersmiten.

Ik sit no mei in berch wask, dy’t net mear dien wurdt
troch my. Men stroffelet dochs oer rakjes yn it sûterên en yn de gong.

Blond en blau wiest, en dat bin ik ek. Bûnt en blau
fan binnen. Juster die searder as no, ik haw Grins wol sjoen.


25-06-2011

Boerum meets Burum



BURUM - Zaterdag 2 juli vindt er in het Friese Burum een spectaculair optreden plaats van het artiestenduo Boerum. De formatie is in het zuiden van het land bekend van hun hitsingle ‘De mos ut leve nimme wie ut is’. Het optreden van Boerum zal ’s avonds worden geopend door wethouder Hilbrand Visser van Kollumerland c.a. De avond vindt plaats in Dorpshuis Toutenburg. Voorafgaand aan het optreden ’s avonds is er een middagprogramma voor kinderen dat om 15.00 uur begint. Dit is de Pipo Pé clownshow, gevolgd door grimeren en ballonfiguren maken. Pipo Pé wordt gespeeld door een van de twee zangers van duo Boerum.

Het optreden van de Limburgse artiesten begint ’s avonds om 20.00 uur. Naast het ten gehore brengen van enkele nummers, presenteert Boerum ook Speeddaten. Ze hebben twee vrijgezelle dames van 17 jaar en een jongeman van 44 in de aanbieding. Deze happening krijgt een ludiek Fries-Limburgs karakter. Bijzonder aan deze avond is, dat de in het Fries vertaalde hitsingle ‘De mos ut leve nimme wie ut is’ voor het eerst ten gehore wordt gebracht. Het Limburgse lied is in het Fries vertaald door Ruurdtsje Poortinga uit Burum en heeft de titel gekregen: ‘Do moast ’t libben nimme sa’t it is’. De muzikale begeleiding wordt verzorgd door de Drive in Show van RTV Noordoost-Friesland.

Het duo Boerum heeft gekozen voor een optreden in Burum omdat het een speciale band voelt met het dorp. Vorig jaar op een vakantie in Friesland besloten de twee Limburgse Peters dat ze zouden beginnen met hun zangcarrière. Tijdens een avond in de herberg Het Wapen van Burum van gastvrouw Anneke Mulder bedachten ze onder het genot van een glaasje bier hun artiestennaam: Boerum. Dit feit willen ze op zaterdagavond 2 juli herdenken met alle dorpsbewoners en de mensen uit de wijde omtrek. De entree is gratis voor kinderen de van de basisschool. Voor anderen bedraagt de entree 3 euro. www.wapen-van-burum.nl

http://www.radionof.nl/nieuws/limburgse-artiesten-treden-op-in-burum?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

20-06-2011

ien en ien is tee




de pot leit oan diggels
suver as oantinken
rollebollet it lid noch
troch bettere tiden

nei de komst fan de masine
- do seachst de kopkes nei -
dielde ik opnij de taken yn
meat de molke yn de tee

doe’t der hieltyd minder wurk wie
- al dy tiid ferwachtest net -
foelen de klûntsjes út inoar
slieten de lekkens net mear

laitsjend yn dysels leuterje
helpt soms ast kopkes waskest
yn iensumens sûnder wjergea
ha‘k in frjemde yn de eagen



23-04-2011

Nea in deade rigel




Do, do bist in ielrigel,
sa griis en swart en wyt,
stiiffuottich en ûnbûchsum
oan de igge fan de sleat.

En sa steatlik kinsto fleane,
stadich teare de wjukken út
wurdst ien mei de grize loft
of strykst in lantsje fierder del.

Sa sil it ûnthâld wêze, ast ienris
net mear wêze silst, ast net mear fiskest
nei wat rûnom dy ferweecht.
Deade rigels binne der net.



23-03-2011

Kontrasten yn Boerum




Literêr Sirkwy

Wêr: Herfoarme tsjerke Boerum, middenyn it doarp
Wannear: 3 april 2011, fan 15.00 – 17.00 oere
Entree: € 4,00
Skoft: kofje/fris om 16.00 oere hinne

Boerum leit op de râne fan trije taalgebieten, en dy talen wol it Sirkwy graach ris oan bod komme litte. Der sille fersen en ferhalen yn it Frysk, Westerkwartiersk en yn it Boerums te hearren wêze. De tema's binne diskear it kontrast (yn talen, bygelyks) en rjocht-ûnrjocht. Foar de tsjerke fan Boerum leit noch hieltyd de rjochterstien, dêr't eartiids rjocht sprutsen waard. It muzikale part komt fan it Walke Hofstee Brass Ensemble, dat foarme wurdt troch pleatslike spilers. Ik ferwachtsje dat it wer in middei wurdt sa't Boerum dat wend is; mei in soad folk dat der nocht oan hat.

16-01-2011

Nijelogismen





Ranchsirkus of It Paradyske?



Hoe wol’ je lju ferliede nei Fryslân te kommen,
At al it oare lân ferhuftere is mei hûzen en fabriken?
Men sûget in streekplan foar Fryslân út de tomme
mei grutte hûzen en nóch gruttere hiemen en diken.

At der tusken de kûlissen in park fan ranches ferriist,
dat de ‘smart-agent’ foar it ferhynsterpôljen betocht hat,
is dat de Griene Pieren yn de krite in ôfgriis.
De ‘experience’ yn libjen en wenjen wie in alâlde skat,

dy’ t ferkwânsele wurdt foar ymport, jild en ferkear,
- in solitêre mienskip -, as soe dy der no al net wêze.
Bûgje boargemaster en wethâlders foar mear, of foar ear?

Sil’ wy aanst op it boerd it oppoaike ‘Blommedael’ lêze,
en giet it folksprotteljen oer: wa hat de grutste pimel?
Wês mar wis: It Paradyske wurdt gjin hynstehimel.


11-01-2011

Ranch-Fryslân of It Paradyske



Hoe wol’ je lju ferliede nei Fryslân te kommen,
At al it oare lân fersmoarge is mei hûzen en fabriken?
Men sûget in streekplan foar Fryslân út de tomme
mei grutte hûzen en nóch gruttere hiemen en diken.

At der tusken de kûlissen in park fan ranches ferriist,
sa’ t de ‘smart-agent’ dat foar de greiden ûntwurpen hat,
is’t foar de minsken yn de kriten in ôfgriis,
de ‘experience’ yn libjen en wenjen wie in alâlde skat,

dy’ t ferkwânsele wurdt foar ymport, jild en ferkear,
- in solitêre mienskip -, as soe dy der no al net wêze.
Bûgje boargemaster en wethâlders foar mear, of foar ear?

Sil’ wy aanst op it plaknammeboerd ‘Blommedael’ lêze,
en wurdt it oars net in spultsje fan: wa hat de grutste pimel?
Wês mar wis: It Paradyske wurdt gjin hynstehimel.






Tekenje de petysje!

10-01-2011

Dreech wurk



Hiel nuver is it om te fernimmen dat minsken soms by je komme mei it fersyk om in gedicht te skriuwen, meast in opdracht foar in hiel bysûndere gelegenheid. Oan de iene kant begryp ik it wol; it moat in bysûnder ferwurdzjen wêze fan in bysûnder gefoel, en dat kin fakentiids better mei dichterlike wurden dan sa planút. Oan de oare kant is it fansels in sizzen mei in omwei: it wurdt net streekrjocht of mei safolle wurden sein. In fers is net altiten like iepenlik, en dy fan my perfoarst net. Dus wêrom freget men it? Moatte de harkers of lêzers harren eigen konklúzjes lûke út de sprutsen of skreaune taal?

En dan is der noch de kwestje fan ynformaasje. Ik freegje de oanfreger it himd fan it gat. Ik wol wite wa’t de persoan is dêr’t it oer gean moat, ik wol alle mooglike ynformaasje hawwe en foaral fansels wêrom’t er neamd (lês: ) eare wurde moat yn in fers. Ik wol witte hoe’t de haadpersoan himsels sjocht of seach en hoe’t de oanfreger him sjocht. Dat leveret faak al de nedige problemen op, want dy fisy’s kinne aardich útinoar rinne. Wêrom dan dochs sokke putsjes oannimme? Want maklik binne se nea. In berteferske, bygelyks, seit eins folle mear oer de âlden fan it bern as oer it berntsje sels, dat der is, mar noch gjin persoanlikheid is. Ik ferdichtsje leaver in âlder persoan.

Foar my is it in útdaging om it byld dat ik krij, sa oer te setten dat de persoan werkenber wurdt. Soms sprekt dy persoan troch it gedicht hinne en wurdt dy tekst hast like libben as in foto, of, noch better, in fideo. De macht fan taal is hiel oars as dy fan byldmateriaal, minder direkt en dochs kin dy minsken behoarlik reitsje. Moai, mar dreech wurk dus.