26-02-2010

Avatar












Hjoed einliks nei Avatar west, de film yn 3D dy’t Jan al lang sjoen hie en mei in ‘hmm’ ôfdie. Hjir en dêr al wat kommentaar heard, net goed, net beroerd, mar fierder waard ik net folle gewaar. Blykt it dochs krekt myn soarte film te wêzen. Ik hâld wol fan wat fantasy, it tilt my efkes yn oare sfearen. Aliëns bin ik ek sljocht op, grien of blau, it makket my allegear neat út, at se mar net as domme bargen fjochtsje. In bytsje tûk dus.

Mar bûten dat de film wol wat foarsisber wie, sieten der hiel aardige metafoaren yn. De minske wurdt wer as it grutste, mar ek edelste bist delset. De lieder is de fernieler en de lêste (skeinde minske) sil de earste wêze. It natuerleauwe slacht foar master op, mei leaver in mem as in heit as God. Amen.

De natuer wint it fan minske en masines. At dat ris echt wier wêze koe. Dat slagget op dizze wrâld al net mear, bin ik bang. Wat ik ek wol aardich fûn wie de ynfiltraasje yn de liven fan de aliëns. Op ierde binne faaks ek wol aliëns dy’t ik wol ris ynfiltrearje wolle soe. Ek oaren wol trouwens. Liket my machtich; in dei of wat yn it lichem fan in oar krûpe en sjen wat dy docht en seit. Of soe ik dan de bestjoering ek oernimme meie? Dat is noch better. Kin ik de man of frou dingen dwaan en sizze litte dy’t er de oare deis wer ferantwurdzje moat. Ik soe der gjin misbrûk fan meitsje hear. Och heden, nee. Mar in dei de foarman fan de PVV wêze en dan leaf laitsjend reade roazen útdiele oan moslima’s mei holdoekjes? Of yn de Twadde Keamer Femke Halsema’s tonge sa lamlizze dat se in dei allinne mar kraaie kin. Yn Sven krûpe, fleane oer it iis en him de lêste race nochris ride litte, twa kear sa hurd as Lee. Of...Of....zzzzzzzz.


Geen opmerkingen: