17-06-2009

† 104










Sy sliept. Sa djip en fêst dat

flústerjen, neamen en lûd útsetten

net telt. De keamer azemt de rook

fan wiete waskhantsjes. Ik fyn it skouder

op de taast en moat de broazelige bonkjes aaie.



De nachtpronkrêch fertoant in skuor.

Har jurk hinget oer in stoel en as ik wiis

lûkt sy as andert it nachtguod omheech,

de panty foarby, har skonken prikstokken

dêr't it fine gaas omhinne spookje moat.



Sy bazet lûd, biedt my har kopke molke

oan en wriuwt mei beide hannen it wetter

út de eagen. Ik bin de ûnbekende besite

dy't op snein oanwaaien komt. Wy kinne

inoar ferstean, mar fan it sprekken net.