30-12-2008

Sânkerrels





It is der net mear.
It gloep fuort as sân en woartele net,
útsein yn neare nachten
as de salvepot der oan te pas komt.

De salve wurdt op de foarholle strutsen,
earst yn in krúske en dêrnei útfeid.
Dan begjint it krús te praten:
Kom, omkefaam, kom

noch net.
Dêr kin ik net op sliepe.
It blomket yn myn dreamen
en alle moarnen fei ik wurden út.












Geen opmerkingen: