it toernoai

Gjin stilzitters. Ek gjin stiltmes.
Grut wurd. Snuve. Lûke mei de eagen.
It mes moat thúsbliuwe, mar guon
hawwe it yn de bûse. Oaren blikkert
it yn de eagen.

Opsmite en drekst optelle.
Tweinitch tsjin is ienensantich wiet.
Gjin begrutsjen. Tink derom,
fersmyt dy net.

Froulju kinne wol, mar doare
sa goed net. It giet om prizen!

Kalkoenen, hazzen, rolladen.
De earste siket út. It kin it
minste wêze.
De jûne ôfslute mei ien of twa.
Dan op hús oan.
Ut en thús, mar nea sûnder nocht.