but the times, they are a’changin’
Bob Dylan
Foar F.D.
‘Dit kin ik ek, mar dan better noch’ wie de gedachte.
Dat sy griep de kâns om har mei oaren te mjitten
en hâlde wurd: sy allinne wie by machte
de froulju fan dy tiid dwers te sitten.
Yn opgeande maat teach sy op de sege oan.
In karjêre mei eins gjin echte konkurrinten;
hja fierde op dat momint de boppetoan
yn de jacht op in gouden medalje foar it sprinten.
Manljusskonken kinne hurder as dy fan froulju rinne.
It mocht net bestean; der kaam in obskuere seksetest,
mar dêr koe ús heldinne ûnmooglik fan winne.
Hja fielde har tenei in frou mei bûdepest.
Erkenning foar har prestaasjes kaam der ninter.
Yn njoggentjinhûndertfyftich begûn de winter.
