02-05-2007

Je zus rijdt






Op ‘e winkelstrjitte yn Surhústerfean hold in frou my oan; oft ik ek in pinne hawwe woe. Wis wol, in pinne komt altyd fan pas by in skriuwer. Der stie in moaie tekst op, sei se. Ja, dat wie ek sa, in bibelske tekst fan de Korintiërs seach ik. ‘Moai hear, tankewol’, sei ik en woe trochrinne, mar dat wie de bedoeling net fansels. Der wie ek in begeliedend ferhaaltsje by. Ik wie eins wat gleon, want Maaike hie my mei de mobyl skille dat se yn in kleanwinkel wat oan stie te passen en dat moast ik keure foardat se it keapje woe. Mar ik koe de frou foar my ek net foar de holle stompe wol? Dat ik haw se efkes rêstich oanheard, mar doe hie se noch folle mear spul by har. Boekjes en boekelizzers en sa. Ik koe alles wol fergees meikrije. No, ik kin dat wol brûke foar de kategisaasje, dat ik haw it yn tank oannommen. Op it lêst krige ik noch in kaaiehinger. Ik kaam fan Boerum, dat ik soe wol mei de auto wêze sei se. Dan koe de kaaiehinger moai by de autokaaien.

Doe’t ik thúskaam joech ik de kaaiehinger oan Jan. ‘Kin in kaai fan in skûter oanhingje’ sei ik.
It is al langer in tear punt tusken ús; Jan is in kear sakke foar it brommersrydbewiis en no ferrekt er it en doch it noch in kear oer. Salang’t er gjin rydbewiis hat, komt er net op ‘e skûter dy’t yn it hok stiet te ferrustjen.
‘Wat stiet der op dy kaaiehinger?’ frege Jan.
‘Je zus rijdt?! Ja, dat kin wol klopje, ik mei net op ‘e skûter ride hin?’
Hy gong fierder:
‘Mem leaut seker dat ik der in ûngelok mei krij omdat ik net in rydbewiis haw, en as ik it al doch, kriget mem de ferfrommele skûter werom mei in geve kaaiehinger deroan dêr’t opstiet: “Jezus redt”.
Mar dat leaut mem dan ek net mear, tink?’










1 opmerking:

Anoniem zei

moet controleren:)