29-08-2006

beker fan begrutsjen







ik wol ienris yn it jier devoate
pearze knibbels krije
op in wite knikeldei
oaren de fuotten waskje
mei lij wetter de earme soalen
dy’t smoargens meitôgje
yn blierren en skrammen it teken
fan hillich Rome nei hûs

hoechst gjin keizer te wêzen
of keninginne fan it wite doek
en spiel se ôf mei wetter
út de tinnen beker
en striel it lijen sêft
mei gledde salvefingers
lit se op my del sjen
ik jou de beker mei nei hûs








25-08-2006

ouroborosfers







de skriuwfûgel skrillet
foar de mûnsterearn
dy’t op har falt yn lege loft

hja skreau hûndert rûnten
yn skripte tekens byinoar
foar it skroarsoere

om har ljochthert en rêst
eamelt de earn har mei
nei it skeamel hege nêst

hy wol heine en fiere
ferpopkje en treastgje
as soe hja it leafste

de skriuwfûgel siket tûken
skikt dy om har hinne
it bliuwe mar pylken





21-08-2006

hy koe









wei is springplanke
plûns fersteuret mimerij
mei kikkertsbomke







20-08-2006

fakânsjedrokte





Ik bin op 't heden wer wat mear oan it dichtsjen as oan it skriuwen. Oft dat de lêzers hjir wat yn 'e smaak falt, wit ik net, gjin flau idee. Us puberkes binne mar wat saai tsjinwurdich, dy binne seis dagen wyks oan it wurk.

Jan giet allinne sneontejûns op stap om te sûpen. Ferline moanne hie er de sûpbeker helle yn 'e Paradiso yn Kollum en dy moast er justerjûn wer ynleverje. Of hy hat him wer beset fansels, mar dêr kom ik net earder achter as fan 'e middei nei twaën tink. Tsjerke wol der net mear hinne, en as ienige fertier hat er in scooter, dy't er yn ûnderdielen by inoar skarrelet en yn inoar set. Wat dan wol nijsgjirrich is, is dat er dêr in weplok fan byhâldt mei foto's en al: hoe en wannear't it spul binnenkomt (it autoke fan de TPG), hoe't it spul ferpakt sit, wat der krekt út de doaze weikomt en hoe't dat der dan útsjocht...
En dan skriuwt er dêr ek oer, kinst it gnizen noait litte, sa plastysk.

Maaike fan 18 sit swier yn 'e leafde, dy hat mei it feintsje nei Portugal west. In fakânsje sa ast ek wol op folders sjochst. Blauwe see, wite strannen, en tegearre op in scooterke de kust by del. Mar hja is ek drok mei it rydbewiis dwaande, rint noch staazje en stekt hjir en dêr de hannen út om wat by te fertsjinjen. De teory fan it riden helle se yn de twadde kear, no de praktyk noch. Aanst it lêste jier fan de kappersoplieding, en dan is sy dermei klear. Hja is dit jier kapster wurden, mar giet noch in jier troch foar it allround. Drokke berntsjes, dus.





16-08-2006

fan god los









wy hoege net te reizgjen
wy moatte neat moetsje
nin oansketten wyld
yn tebrutsen sinnen
we lizze ferbannen oan
om wurden mei wûnen

betsjuttings bestopje wy
mei fyntriedderige fûgelflappen
ûnder in tekken fan dôve nuten
slomkje doardieden yn it sied

oant sy net oars kinne
wy sizze neat ta
wy sizze toe mar
wês wa’tst biste
bûten de dreamen witte wy
wêr’t de reeën wenje






14-08-2006

Dylan Thomas






Fan 'e wike de biografy oer Dylan Thomas, in grutte Welske dichter, útlêzen. It boek is skreaun troch Karel Wasch. Tige nijsgjirrich en it bewiist mar ris wer dat je net âld hoege te wurden om ferneamd wêze te kinnen. It meast opfallende elemint fûn ik wol de toan fan foardragen, hoewol't ik dat sels noch nea heard haw. Der skine ek net folle lûdsopnamen fan him te wêzen trouwens. Ik haw ek in stikmennich fersen fan him lêzen, ik fyn dat syn fersen op harsels stean kinne sûnder it slemeftige foardragen. Dat makket him ek sa goed fansels. Hearst ek wolris dichters, no ja, dichters, dy't it mear fan de performance hawwe moatte as fan de ynhâld fan de fersen.
Wat fierder opfoel wie dat der besocht waard in psychologyske skets fan syn aard te jaan, mei it each op it foarteam en it tiidsramt dêr't hy yn grutbrocht wurden is.
Want dat is fansels wol wichtich: wat makket in minske mei en wat hat er meikrigen yn ‘e genen? Dat hat lichtwol ynfloed op him as minske, en fan neisten ek op syn skriuwerij.






11-08-2006

ljochtsje op leaf






der is gjin moai
lilts, goed of leech
yn it lân fan dôf
en tsjusterte
fynst der stiltme
mar it jout dy neat

as in beam
werkenning wêze moat
yn ‘e bline tún
rint de stream
by de klinge del
mei ûnderweis in rook,
in wjukslach

dy’t tsjin de siele klotst
en opspat tsjin de rotsen
mei wite tusken
beswarst de stoarmen
en falwinen wurde loarme
mei morsehannen
út it ynderlik

der fljocht in laitsjend twamanskip
dat net mear wachtet op jierren
se lichtsje in alfabet op
yn harren mof it pakt
fan de kreaste keunst
it foegjen nei de foarm


ik taast allinne mar leaf
de dagen fljogge blyn foarby
ik ken de tún, de blommen
omearmje de beam








07-08-2006

Deventer boekemerke






Juster hawwe Romke en ik der op út west nei Deventer. De jierlikse boekemerke hie prachtich waar mei. De terraskes sieten dan ek rûchwei fol. It aardige wie dat de sponsors, yn dit gefal yn haadsaak de NS, papieren taskes beskikber steld hie mei de tekst derop: 'tijd voor lezen'. Al wa't dus mei sa'n gielwyt taske rûn, hie hannel dien.
Mar de meast betûfte ynkeapers wienen der better op klear: dy hienen kofferkes op radsjes by har, en ik haw sels ien sjoen dy't in ûnderstel fan in bernewein mei in grutte bôlekoer derop montearre by him hie. Eins wol symboalysk, fûn ik.

Fansels haw ik as earlike keapmansdochter tinge op 'e prizen fan boeken. Doe't ik it dêr letter mei in freon oer hie koe hy him dat eins net begripe, want op keunst tingest dochs net ôf? En oft ik dan gjin begrutsjen hie mei dy earme keaplju dy't dêr de hiele dei yn de baarnende sinne stean moasten. Nee, fansels haw ik dêr gjin begrutsjen mei. In merke is om te ûnderhanneljen. De keapman hat in boaiempriis yn 'e holle, en it is de sport om him dêr hinne te manoeuvrearjen. De measte keaplju hawwe dêr ek noch wol aardichheid oan. En sa net, no ja, kinst oan de lichemstaal fansels wol sjen oft er oan it ein sit of net. Dat heart der allegear by.

Mar seis kilometer boeken is al in ein kuierjen hear, as it drok is. It sjit fan gjin meter op, en oeral tusken de boekekreamen troch stienen frettinten. Soms ek wol noflik; ien derfan ferkoft farsk parse sinesappelsap.
Trochdat der safolle kreamen binne, wurdt it de skôgers al gau oermansk. Ik seach dan ek minsken hjir en dêr mei in ferlanglistke rinnen; dy fregen gewoan nei krekt dy boeken en gienen dan wer fierder. En ast wat thúsbist yn de boeke-antikêrs, dan silst ek wol sa'n bytsje witte wa't it troch dy sochte boek ha kin. Mar dy krije fansels ek steesoan troch nije oanfier dus it bliuwt in ferrassing wat elk yn de tinte te keap hat.
It foel my trouwens op hoefolle Friezen at der omrûnen. Maklik datst dy der altyd tuskenút kinst.









03-08-2006

Oanmiere









Gean net sacht troch de nacht
fan de stjerren dy’t rûnom tsjoene
nei ien fan dy lege gatten
of ingels út dyn fisioenen

ferlitte wolst dy iene
dy’t boppe alles hold fan dy
nin orchideeën yn de griene
see en gjin rôze roazen

wat dy al jong yn parten dielde
wie prinsepeal foar my
en dat oare, dat bleau driuwen
oant it by de kust oanspielde

want al wat leaf wie stjert
en wat dy leaf wie sil bliuwe
libje yn it wrak dat ik bin
dat gûlt, net hielet noch went